حالا که مینویسم.

انگار بخوام بگم دستم رو بگیر، کمکم کن نه برای این که نجاتم بدی و بکشیم بیرون. کمکم کن غرق شم. غرق بشم تو دوست داشتنت و بدون اینکه بترسم خودمو بسپارم به جریان روون این ماجرا‌. آدم تنهایی مگه چقدر زور داره که بخواد با همه فکراش بجنگه؟ فکر کردی ساده‌س خودتی ببینی تنها، تو محاصره هزار و یک فکر کوچیک و بزرگ؛ فکرایی که منتظرن روتو برگردونی تا خنجرشونو تا ته بکنن تو قلبت.